Adriaan is verhuisd vanuit het westen naar Overijssel en woont met zijn partner in Oldemarkt. Hij schrijft over zijn ervaringen…
Temporiseren
Wat is dat nou, Adriaan Noordergraaf? Ga je ingewikkelde titels aan jouw columns geven? Gaan we een beetje de intellectueel uithangen?
Nee, nee, zeker niet. Maar deze titel heeft alles te maken met dit stukje. Temporiseren is een deftig woord voor uitstellen, ook wel opschorten of talmen. Dat doe ik vaak met schrijven, uitstellen. En daar zijn veel redenen voor: Hoe lang heb ik nog voordat ik de column moet opsturen. Nog een week? Dan doe ik het later wel.
Een andere reden is: Waar moet ik nu weer over schrijven?
Ik zou natuurlijk een smoes kunnen verzinnen. Net als vroeger op school.
‘Adriaan, je bent te laat.’
‘Ja meester, de brug stond open. Ik had een lekke band en de hond heeft mijn huiswerk opgegeten.’
Daar trappen ze bij de redactie van ‘Nieuwsbode De Kop’ echt niet in niet in! Bovendien hebben we geen hond, alleen een kat die Ciske heet, Ciske de kat.
Ik denk dat het menselijk is, dat uitstellen. Mijn vrouw en ik hebben een soort van vaste routine in het huishouden. Ik kook, zij ruimt de keuken op. Na het ontbijt veeg ik de kamer en de keuken. Maar tot mijn schande wordt die routine niet altijd zo uitgevoerd. Een geruststelling voor mij persoonlijk is het feit dat mijn vrouw daar af en toe ook last van heeft. Niet dat het bij ons een smeerboel is, maar het huis is van ons en niet andersom. Dat is een goeie smoes hè?
Wat heb ik nog meer voor uitvluchten? Nou, hou je vast!
Ik moet nog boodschappen doen.
Ik moet nog tanken en oud papier wegbrengen.
Vuilniszakken in de container gooien.
Ik ben nog steeds bezig met mijn vierde boek en ik zit nu zo lekker in de flow dat ik wel door moet gaan. De fietsbanden oppompen. Het gras maaien. O nee, we hebben geen gras. Ja, tussen de tegels. Dus, ik moet het gras nog tussen de tegels vandaag halen.
Een eerlijker antwoord is natuurlijk: Ik heb geen zin.
Maar het probleem is nog niet opgelost, nog steeds geen onderwerp.
Het weer? Daar wordt al genoeg over gezeurd. Sport? Ik houd niet zo van sport en weet er niets van. Over de toestand in de wereld, liever niet. Iedereen heeft al een mening en op die mij zit niemand te wachten.
Ik kan natuurlijk zeggen: ik heb alle onderwerpen al gehad, maar dat slaat ook nergens op. De humor ligt op straat en er is altijd wat.
Ik moet maar gewoon eerlijk zijn, ik weet echt niet waar ik deze keer over zal schrijven. Hoewel, ik zit al aan mijn hoeveelheid woorden. Dus de column is al klaar, gelukkig maar!Maar als jullie nog onderwerpen weten, mijn e-mailadres staat hier onder.
